Thuis
Door: Claudia
Blijf op de hoogte en volg Ruben,Claudia,Gijs,Cas
19 April 2017 | Nederland, Biddinghuizen
Thuis jeetje daar zijn we weer.
8 weken verder een droom rijker.
De weken vliegen voorbij en we zijn bijna nu net zolang thuis al we op pad zijn gegaan.
De voorbereidingen, de reis, maar ook het weer naar huis komen hoort er allemaal bij.
Dat laatste is ook maar weer een gek iets.
De laatste twee weken van de reis keken we terug op een geslaagd missie. Gemis naar ons vertrouwde leventje werd met de dag groter.
De vlucht verliep ontspannen en zoals we heen zijn weg gebracht stond ons trouwe maatje Marloes ons ook weer op te wachten om naar huis te gaan.
Aangekomen thuis een versierde kamer, kacheltje aan en de koelkast gevuld wat fijn thuis komen.
De mannen wisten van gekkigheid niet wat te doen, spelen met lego of toch met de auto's of toch de buurt vriendjes op gaan zoeken. aiiii wat een dillema's.
Ook wij liepen zo de hele dag een beetje rond.
Het grote voordeel was dat we maar 1 tas hadden om uit te pakken en we ook van alles in een minuut konden doen.
Om 16uur ging na zo'n lange reisdagen bij ons allemaal het lichtje uit.
douchen en naar bed en de volgende ochtend om 09.00uur werd iedereen weer langzaam wakker.
De tweede dag stond in het teken van Koos ophalen. Wat fijn om hem weer om ons heen te hebben. Dapper vond ons maar druk en raar die is inmiddels weer gewend. Al heeft hij het op zijn logeer plek fantastisch en die zoekt hij dan nog geregeld even op.
Gek om wakker te worden met muren en deuren om ons heen en de mannetjes apart. Daar kan ik nog steeds maar slecht aan wennen. Met Pasen sliepen Gijs en Cas weer twee nachtjes bij elkaar. Dit was voor hun weer zo vertrouwd en we hoorden s'morgens de zelfde speelgeluiden met de knuffel beren voorbij komen. Samen in een kamer in een stapelbed is niet meer voorgesteld. Ik denk voor nu met logeren bij elkaar en ook een eigen plekje hebben een mooi combi is.
De eerste week werden we heel lief door iedereen met rust gelaten.
We waren vooral bezig met weer in ritme komen lichamen waren totaal van slag.
De boerenkool op dag 3 kregen we ook niet weg. Ons lichaam stond nog op ontbijt stand maar de klok hier gaf aan avondeten.
Dat hele omschakelen met voeding en slaap heeft wel een week of 5 geduurd. Iedereen was met vlagen moe.
Dan weer werken en school.
Iedereen hyper op maandag aan tafel. De mannetjes en wij werden super leuk ontvangen op school en op het werk.
Het is heel bijzonder om te ervaren dat je als gezin zo geliefd bent en mensen je oprecht hebben gemist.
Na de euforische weken komen dan ook even de welkom in de echte wereld weken.
Die zijn vooral even confronterend met de snelheid waarop soms wordt geleefd en je daar niet altijd aan ontkomt om daar in mee te 'moeten'.
Ook op sociaal gebied gaan mensen toch ook wel weer wat van je verwachten. Dat is heerlijk en fijn om mensen om je heen te hebben die zo meegenieten. Wel overviel het ons even en kwamen de antisociale freaks in ons naar boven.
Uit contact uit contact uit contact.
Errug maar waar alles heeft echt de tijd nodig. Gelukkig merken we dat er meer dan begrip is dan geeft het weer lucht en ervaren we dat het dus niet gek is dat we even geen eindeloze avondjes foto's willen kijken en dat iedereen dat gewoon snapt.
De leerplicht ambtenaar kwam ook nog even om het hoekje kijken. Al in de eerste week van thuis komst hadden we de uitnodiging binnen.
3 weken later is er een proces verbaal opgemaakt.
Met een aantal bijlage die we hebben voorbereid hopen we dat het openbaar ministerie ook inziet dat dit niet een ondoordacht plan is geweest.
De wet hebben we overtreden en daar zullen we het mee moeten doen, welkom in Nederland.
De verwachte boete hebben we al van te voren bij ons budget plan meegenomen. Als het meevalt kunnen we er nog een klein reisje maken.
Dan natuurlijk wel buiten de school vakanties whahahahahahaha
Afwachten dus...........
Wat super gaaf is om te merken dat we mensen hebben weten te inspireren. Niet zo zeer dat iedereen nu naar Nieuw Zeeland gaat maar dat mensen hebben nagedacht over hun gezinstijd samen. Of om gewoon ook even een 'pauze' te nemen.
Voor ons is dat het meest mooie geweest van deze tijd samen.
Nogmaals dank allemaal voor het meereizen maar vooral voor het begrip en ons de tijd te geven dat we hebben mogen 'landen' in ons leventje thuis.
Liefs Ruben,Claudia,Gijs,Cas
8 weken verder een droom rijker.
De weken vliegen voorbij en we zijn bijna nu net zolang thuis al we op pad zijn gegaan.
De voorbereidingen, de reis, maar ook het weer naar huis komen hoort er allemaal bij.
Dat laatste is ook maar weer een gek iets.
De laatste twee weken van de reis keken we terug op een geslaagd missie. Gemis naar ons vertrouwde leventje werd met de dag groter.
De vlucht verliep ontspannen en zoals we heen zijn weg gebracht stond ons trouwe maatje Marloes ons ook weer op te wachten om naar huis te gaan.
Aangekomen thuis een versierde kamer, kacheltje aan en de koelkast gevuld wat fijn thuis komen.
De mannen wisten van gekkigheid niet wat te doen, spelen met lego of toch met de auto's of toch de buurt vriendjes op gaan zoeken. aiiii wat een dillema's.
Ook wij liepen zo de hele dag een beetje rond.
Het grote voordeel was dat we maar 1 tas hadden om uit te pakken en we ook van alles in een minuut konden doen.
Om 16uur ging na zo'n lange reisdagen bij ons allemaal het lichtje uit.
douchen en naar bed en de volgende ochtend om 09.00uur werd iedereen weer langzaam wakker.
De tweede dag stond in het teken van Koos ophalen. Wat fijn om hem weer om ons heen te hebben. Dapper vond ons maar druk en raar die is inmiddels weer gewend. Al heeft hij het op zijn logeer plek fantastisch en die zoekt hij dan nog geregeld even op.
Gek om wakker te worden met muren en deuren om ons heen en de mannetjes apart. Daar kan ik nog steeds maar slecht aan wennen. Met Pasen sliepen Gijs en Cas weer twee nachtjes bij elkaar. Dit was voor hun weer zo vertrouwd en we hoorden s'morgens de zelfde speelgeluiden met de knuffel beren voorbij komen. Samen in een kamer in een stapelbed is niet meer voorgesteld. Ik denk voor nu met logeren bij elkaar en ook een eigen plekje hebben een mooi combi is.
De eerste week werden we heel lief door iedereen met rust gelaten.
We waren vooral bezig met weer in ritme komen lichamen waren totaal van slag.
De boerenkool op dag 3 kregen we ook niet weg. Ons lichaam stond nog op ontbijt stand maar de klok hier gaf aan avondeten.
Dat hele omschakelen met voeding en slaap heeft wel een week of 5 geduurd. Iedereen was met vlagen moe.
Dan weer werken en school.
Iedereen hyper op maandag aan tafel. De mannetjes en wij werden super leuk ontvangen op school en op het werk.
Het is heel bijzonder om te ervaren dat je als gezin zo geliefd bent en mensen je oprecht hebben gemist.
Na de euforische weken komen dan ook even de welkom in de echte wereld weken.
Die zijn vooral even confronterend met de snelheid waarop soms wordt geleefd en je daar niet altijd aan ontkomt om daar in mee te 'moeten'.
Ook op sociaal gebied gaan mensen toch ook wel weer wat van je verwachten. Dat is heerlijk en fijn om mensen om je heen te hebben die zo meegenieten. Wel overviel het ons even en kwamen de antisociale freaks in ons naar boven.
Uit contact uit contact uit contact.
Errug maar waar alles heeft echt de tijd nodig. Gelukkig merken we dat er meer dan begrip is dan geeft het weer lucht en ervaren we dat het dus niet gek is dat we even geen eindeloze avondjes foto's willen kijken en dat iedereen dat gewoon snapt.
De leerplicht ambtenaar kwam ook nog even om het hoekje kijken. Al in de eerste week van thuis komst hadden we de uitnodiging binnen.
3 weken later is er een proces verbaal opgemaakt.
Met een aantal bijlage die we hebben voorbereid hopen we dat het openbaar ministerie ook inziet dat dit niet een ondoordacht plan is geweest.
De wet hebben we overtreden en daar zullen we het mee moeten doen, welkom in Nederland.
De verwachte boete hebben we al van te voren bij ons budget plan meegenomen. Als het meevalt kunnen we er nog een klein reisje maken.
Dan natuurlijk wel buiten de school vakanties whahahahahahaha
Afwachten dus...........
Wat super gaaf is om te merken dat we mensen hebben weten te inspireren. Niet zo zeer dat iedereen nu naar Nieuw Zeeland gaat maar dat mensen hebben nagedacht over hun gezinstijd samen. Of om gewoon ook even een 'pauze' te nemen.
Voor ons is dat het meest mooie geweest van deze tijd samen.
Nogmaals dank allemaal voor het meereizen maar vooral voor het begrip en ons de tijd te geven dat we hebben mogen 'landen' in ons leventje thuis.
Liefs Ruben,Claudia,Gijs,Cas
-
21 April 2017 - 11:36
Veronique Vermeer-Wobben:
Hoi allemaal,
Weer zo'n lieve brief.
Heerlijk dat jullie dit delen.
Ik heb genoten van jullie 'opgenomen vakantie' de tijd daar en het nu weer van het 'aarden' hier.
'Live your life',
Take chances, be crazy
don't wait
Live your life now not tomorrow.
XXX -
21 April 2017 - 16:24
Eldert, Marloes En Kids:
Toppers zijn jullie!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
